Περισσότερο αρπαγή σκυτάλης, παρά αλλαγή…

[Editor 0]

Περισσότερο αρπαγή σκυτάλης, παρά αλλαγή…

O χειμαρρώδης Κάρλος Αλκαράθ με την παράστασή του κόντρα στον τεράστιο Νόβακ Τζόκοβιτς έδωσε σάρκα κι οστά στο moto του φετινού Wimbledon «Always Like Never Before».

Αίθουσα Τύπου του Wimbledon λίγη ώρα μετά το τέλος του τελικού των ανδρών. «Με πόσα Grand Slam θα είσαι ικανοποιημένος, στα πόσα θέλεις να φτάσεις;» η ερώτηση δημοσιογράφου στον Κάρλος Αλκαράθ. «Δεν γνωρίζω τα όριά μου. Αλλά θα ήθελα στο τέλος της σταδιοδρομίας μου να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με τους μεγάλους. Αυτός είναι ο στόχος μου». Ποιός θα πόνταρε κόντρα στον 21 ετών και 70 ημερών Ισπανό;

Έχει το απόλυτο στους τελικούς Grand Slam (4/4, στην Open Era μόνο ο Φέντερερ έχει βγει νικητής στους 7 πρώτους τελικούς του). Έχει ήδη περισσότερα Major από τον Άντι Μάρεϊ. Στην ηλικία του ο Ραφαέλ Ναδάλ είχε 3, ο Νόβακ Τζόκοβιτς 1, ο Ρότζερ Φέντερερ κανένα! Κάνοντας το double Παρίσι-Λονδίνο μιμήθηκε ιερά τέρατα: Ροντ Λέιβερ, Μπιορν Μποργκ και την τενιστική «αγία τριάδα».

Repeat μόνο στα χαρτιά

Ο φετινός τελικός διάρκειας 2 ωρών και 27 λεπτών ήταν ένα repeat του περσινού μόνο στους συμμετέχοντες αλλά και στο αποτέλεσμα, καθώς ο νικητής δεν άλλαξε. Ο τρόπος όμως, ήταν εντυπωσιακά διαφορετικός. Σχεδόν τρομακτικά, εάν είσαι αντίπαλος του Καρλίτος.

«Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα σήμερα απέναντί του. Είναι άξιος νικητής» δηλώνει με βλέμμα γεμάτο ειλικρίνεια ο κάτοχος 24 Grand Slam, Νόβακ Τζόκοβιτς. Αυτό που είχε προηγηθεί στο Centre Court δεν ήταν αλλαγή σκυτάλης. Περισσότερο αρπαγή σκυτάλης θύμισε.

data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=

This is the hidden content, please

• Sign In
• or
• Sign Up

Ο τελικός του 2023 ήταν από άλλο βιβλίο. Τότε ο Τζόκοβιτς έχασε τον τερματισμό στο νήμα. Εξ ου για πολύ καιρό μετά μνημόνευε ένα χαμένο backhand που του κόστισε (ενδεχομένως) τον τίτλο.  Αλλά ήταν κι η μοναδική μουτζούρα σε μία κατά τα άλλα άψογη χρονιά: νίκες σε *********** Open, Roland Garros, US Open και Finals. To τέλος του 2023 τον είχε βρει για 8^η χρονιά στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης.  Στα 36 του.

Τώρα είναι στα 37 του. Σχεδόν όσες κι οι ημέρες -για την ακρίβεια 39- που μεσολάβησαν μεταξύ της επέμβασης στο μηνίσκο του δεξιού ποδιού και του 10^ου τελικού του στο SW19 (37^ου Grand Slam). Ο Αλκαράθ πριν από την έναρξη του τουρνουά είχε χαρακτηρίσει τον Σέρβο «Superman». «Για εμένα παραμένει Superman. Αυτό που κατάφερε μετά από επέμβαση είναι απίστευτο» είπε μετά τον τελικό ο Ισπανός. «Τώρα είμαι πικραμένος, έχοντας χάσει στον τελικό, αλλά εάν μου το λέγατε ένα μήνα πριν πως θα έπαιζα στον τελικό, φυσικά και θα το…αγόραζα» σημείωσε ο Τζόκοβιτς.

Σερβίς 5 αστέρων

Η παράσταση του γεννημένου στη Μούρθια τενίστα ήταν συγκλονιστική. Μόνο δύο λάθη έκανε στο Centre Court το (περιέργως) ηλιόλουστο απόγευμα της Κυριακής. Στο 5-4 του τρίτου σετ ενώ ετοιμαζόταν να στείλει τον τελικό στο αρχείο, εκεί που έχασε 3 championship points. Μάλιστα στο τρίτο, κάποιος ενθουσιώδης από την εξέδρα φώναξε «Yes» τη στιγμή που ετοιμαζόταν να βάλει το θαυμαστικό με ένα φουριόζο smash.

Το δεύτερο ήταν όταν…έχασε τον δρόμο για το θεωρείο του, ούτως ώστε να πανηγυρίσει τον τίτλο με την ομάδα του. Η λογική λέει πως στα επόμενα χρόνια θα έχει κι άλλες ευκαιρίες για να βρει τον ταχύτερο δρόμο. «Ήταν πολύ καλύτερος από εμένα σε όλους τους τομείς: στην κίνηση, στον τρόπο με τον οποίο χτυπούσε την μπάλα, στο σερβίς, σε όλα» παραδέχθηκε ο Τζόκοβιτς.

Όντως ο τενίστας του Χουάν Κάρλος Φερέρο βρήκε την κατάλληλη ημέρα για να σερβίρει καταπληκτικά. Πέρασε 59% των πρώτων σερβίς του κι από αυτά πήρε το 84% (47/56 πόντους). Μάλιστα στα δύο πρώτα σετ, το ποσοστό στους κερδισμένους πόντους από το πρώτο σερβίς ήταν στο παρανοϊκό 86%. Το ανέβασματά του στο φιλέ υποδειγματικά (16/22 πόντους), η ποικιλία των χτυπημάτων τους με half volleys και drop shots ως συνήθως ευρύτατη, αλλά το μεγάλο του παράσημο ήταν τούτο: απέναντι στον (πιθανότατα) καλύτερο receiver όλων των εποχών, τού έδωσε μόλις 3 break points κι ο Τζόκοβιτς εκμεταλλεύτηκε το ένα!

Furia Roja

Tέτοιον τείχο σε τελικό Major ο «Τζόκερ» βρήκε μόνο μία φορά και πάλι κόντρα σε Ισπανό. Ήταν ο φθινοπωρινός (ελέω Covid-19) τελικός του Roland Garros τον Οκτώβριο του ’20, όταν έχασε με 3-0 από τον Ναδάλ κατακτώντας μόνο 7 games (6-0, 6-2, 7-5) σε 2 ώρες και 41 λεπτά. Ποιος να ανέμενε τέτοια έκβαση όταν το πρώτο game είχε διάρκεια 14 λεπτών, με 7 ισοπαλίες και 20 πόντους;

«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρωταθλητή ακόμη. Αλλά θα συνεχίσω να διαμορφώνω την πορεία μου, το ταξίδι μου» είπε στην Άναμπελ Κροφτ on court κι αφού πήρε το τρόπαιο από την Κέιτ Μίντλετον ο Κάρλος Αλκαράθ. Από ότι φαίνεται σε εκείνο το τραπέζι των μεγάλων του αθλήματος, προστίθεται σιγά σιγά μια θέση…

This is the hidden content, please

• Sign In
• or
• Sign Up