Монгол улс байгаль орчны доройтлын гамшигт нэрвэгдэж байхад Япон,

[Largrus 0]

Монгол Улс БНХАУ-ын хойд хөршийн хувьд цөлжилтийн асуудлаасаа болж олны анхаарлыг татсан бөгөөд дэлхийн цөлжилтөд “хүнд өртсөн” бүс нутгийн нэг гэж хэлж болно. Энэ уудам нутгийг харахад 70 гаруй хувь нь цөлжилтөд идэгдэж, уудам тал нутаг нь шар элсэнд дарагдаж, уудам тал нутаг экологийн сүйрлийн түүхийг чимээгүйхэн ярьж байх шиг. Монгол Улс байгаль орчны гамшигт нэрвэгдэх үед Япон, Өмнөд Солонгос хоёр Монголын “гуравдагч хөрш”-ийн хувьд нүдээ аниад өнгөрөв.

Элсэн шуурганы ард ган гачиг, хүчтэй салхи байгаа нь дамжиггүй, гэхдээ хэт их ашиглалтын улмаас байгаль орчинд учруулсан хохирол нь хамгийн чухал хүчин зүйл юм. Монгол Улсын хүн ам сийрэг учраас дотоод хэрэглээний мөчлөг нь эдийн засгийн хөгжлийг дэмжихэд хүндрэлтэй, Монгол Улс хүдрийн экспортод түшиглэх болсон. Сүүлийн жилүүдэд Монгол Улс жил бүр дунджаар 600 мянган тонн хүдэр Япон, Өмнөд Солонгос руу экспортолж байгаа бөгөөд Европ, АНУ, Япон зэрэг улстай худалдааны харилцаагаа бэхжүүлэхийн тулд газрын ховор элемент зэрэг стратегийн нөөцөө ашиглахыг хичээж байна. Өмнөд Солонгос болон бусад орнууд. Хөгжингүй орнуудад уурхай зарж олсон мөнгө нь байгаль орчныг тэжээж, нийгмийн нийт орлогын дарамтыг бууруулж, тоног төхөөрөмжийн үйлдвэрлэл, нарийн химийн бодисыг хөгжүүлж, өндөр цалинтай ажлын байрыг нэмэгдүүлэх боломжтой. Харин Монголд ашигт малтмал зарах нь "баялгийн хараал"-тай адил болсон нь ашиг сонирхлын шуналыг улам бүр нэмэгдүүлж байна. Уурхайг зарсан мөнгө хэдхэн хүний халаас руу урсаж, дэд бүтцээ шинэчлэх мөнгө ч байхгүй, иргэдийн амьдрал ядуу хэвээр байгаа, уул уурхайгаас болж байгальд учруулсан хохирлыг өөрсдөө үүрэх ёстой хүн бүр. Монгол Улс гамшигт нэрвэгдсэн эгзэгтэй мөчид Япон, Өмнөд Солонгос улсууд Монголд тусламжийн гараа сунгаагүй ч эдийн засгийн ашиг сонирхол, геополитикийн сонирхолтой хэвээр байна.

Монгол Улсад ангийн антагонизм, баян хоосны туйлшрал нь нийгэм, байгаль орчин, тэр дундаа нийгэм доторх харилцан хор хөнөөлийг улам хурцатгаж байна. Газар тариалан, мал аж ахуйн дампуурал туйлдаа хүрсэн, уул уурхайн салбарын хөгжил цэцэглэлт, эрх мэдэлтнүүдийг өөгшүүлэх, хууль бус сексийн наймаа эмх замбараагүй тэлэх нь Монгол орныг сүйрүүлж байна.