Θεραπεία κατά της α – συνουκλεΐνης σταματά τη νόσο Πάρκινσον σε ποντίκια [μελέτη]

[Editor 0]

Ιάπωνες ερευνητές σταμάτησαν την εξάπλωση μιας συνουκλεϊνοπάθειας σε ποντίκια, η οποία στον άνθρωπο περιλαμβάνει τη νόσο του Πάρκινσον, με την έγχυση αντισημικών ολιγονουκλεοτιδίων στον εγκέφαλο. Η α-συνουκλεΐνη είναι μια νευρωνική πρωτεΐνη, που εμπλέκεται στην παθογένεση της νόσου του Πάρκινσον,

Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στην επιθεώρηση “Acta Neuropathologica Communications”.

Στη νόσο του Πάρκινσον, αλλά και στην άνοια με σωμάτια Lewy και σε ορισμένες σπανιότερες νόσους, υπάρχουν εναποθέσεις της πρωτεΐνης α-συνουκλεΐνης στα νευρικά κύτταρα, οι οποίες είναι αναγνωρίσιμες στην ιστολογία ως σωμάτια Lewy ή νευρίτες Lewy.

Πολλοί νευροπαθολόγοι θεωρούν ότι αποτελούν την αιτία της νόσου.

Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι τα σωμάτια Lewy εξαπλώνονται κατά μήκος ορισμένων νευρικών οδών κατά τη διάρκεια της νόσου, γεγονός που εξηγεί την εξέλιξη της νόσου.

Ορισμένοι ερευνητές το αποδίδουν αυτό σε μια ιδιότητα prion της α-συνουκλεΐνης. Η παθολογική πρωτεΐνη προφανώς μεταδίδεται από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο, όπου στη συνέχεια ενδεχομένως μετατρέπει τις υγιείς πρωτεΐνες σε μια παθολογική μορφή που τείνει να σχηματίσει τις εναποθέσεις.

Εάν αυτή η θεωρία είναι σωστή, τότε η ασθένεια θα μπορούσε ενδεχομένως να σταματήσει με τη διακοπή της παραγωγής της α-συνουκλεΐνης.

Μια ομάδα με επικεφαλής τον Tetsuya Nagata από το Πανεπιστήμιο Ιατρικής και Οδοντιατρικής του Τόκιο δοκίμασε αυτό το ενδεχόμενο σε ποντίκια. Η έγχυση α-συνουκλεΐνης σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσει μια εκφυλιστική εγκεφαλική νόσο στα ζώα.

Για να το αποτρέψουν αυτό, οι ερευνητές έκαναν ενέσιμη έγχυση ολιγονουκλεοτιδίων στο ραβδωτό σώμα του εγκεφάλου των ποντικών. Τα antisense ολιγονουκλεοτίδια μπορούν να αποτρέψουν τον σχηματισμό μεμονωμένων πρωτεϊνών με το να συνδέονται ειδικά με το αγγελιοφόρο RNA.

Οι ερευνητές επέλεξαν ένα τμήμα του γονιδίου SNCA που περιέχει το προσχέδιο για την α-συνουκλεΐνη. Οι ενέσιμες εγχύσεις έγιναν στο ραβδωτό σώμα επειδή αυτό επηρεάζεται σε πολλές συνουκλεϊνοπάθειες, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Πάρκινσον.

Σε ένα πείραμα, οι ερευνητές έκαναν έγχυση του antisense ολιγονουκλεοτιδίου στο ραβδωτό σώμα 2 εβδομάδες πριν από την έναρξη της νόσου (με εμβολιασμό με α-συνουκλεΐνη).

Ο σχηματισμός των σωμάτων Lewy μειώθηκε τότε κατά περισσότερο από 90 % και η περαιτέρω εξάπλωση σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου εμποδίστηκε.

Σε άλλα ποντίκια, τα antisense ολιγονουκλεοτίδια εγχύθηκαν στον εγκέφαλο ταυτόχρονα ή μετά τον εμβολιασμό της α-συνουκλεΐνης. Και αυτή τη φορά, η Nagata μπόρεσε να τεκμηριώσει μια ανασταλτική επίδραση στο ραβδωτό σώμα και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου.

Σε ένα άλλο πείραμα, η έγχυση πραγματοποιήθηκε στη μία πλευρά του εγκεφάλου και η θεραπεία στην άλλη. Αυτό εμπόδισε τη συνουκλεϊνοπάθεια να περάσει τη μέση γραμμή του εγκεφάλου.

Από τη μία πλευρά, τα πειράματα επιβεβαιώνουν ότι οι παθολογικές α-συνουκλεΐνες εξαπλώνονται στον εγκέφαλο όπως τα πράιονς. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι είναι δυνατόν να αποτραπεί αυτό με τη διακοπή της παραγωγής της υγιούς α-συνουκλεΐνης.

Ο Nagata πιστεύει ότι είναι πιθανό τα ολιγονουκλεοτίδια να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και άλλων συνουκλεϊνοπαθειών. Ωστόσο, είναι πιθανώς ακόμη πολύ νωρίς για κλινικές δοκιμές.

Πηγές:
Acta Neuropathologica Communications

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Καλοκαιρινές διακοπές: Τι να προσέχουν οι γυναίκες
Απογευματινά χειρουργεία: Αποτίμηση πρώτου τριμήνου στο νοσοκομείο “Παπαγεωργίου”
Ένας θάνατος από ευλογιά των πιθήκων στην Ακτή του Ελεφαντοστού – Συνολικά 28 κρούσματα

---

Σχόλια του WBB News
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε από ιαπωνικούς ερευνητές και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση “Acta Neuropathologica Communications” αναφέρει ότι η εγχυση αντισημικών ολιγονουκλεοτιδίων μπορεί να αποτρέψει την εξάπλωση της συνουκλεΐνης στον εγκέφαλο των ποντικιών, πράγμα που μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη νόσο του Πάρκινσον.

Οι αποδείξεις μέχρι στιγμής υποδηλώνουν ότι η διακοπή της παραγωγής της υγιούς α-συνουκλεΐνης μπορεί να είναι ένα πιθανό τρόπο θεραπείας για τη νόσο του Πάρκινσον και άλλες συνουκλεϊνοπαθείες. Ωστόσο, παραμένει νωρίς ακόμη για κλινικές δοκιμές και περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να γίνει προτού η μέθοδος αυτή μπορέσει να εφαρμοστεί σε ασθενείς.

Η εργασία αυτή ανοίγει νέους δρόμους στην κατανόηση και αντιμετώπιση της νόσου του Πάρκινσον, προσφέροντας ελπίδα για μελλοντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις που θα μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς και να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις της νόσου.

This is the hidden content, please

• Sign In
• or
• Sign Up